Ayrılık Senfonisi
Yalanlar, karanlýklar , korku
Nerede isteklerin sonu
Sahip olduðum koca bir boþluk
Ýçinden çýkamadýðým bir derin uyku
Yýldýzlarýn gölgesinde
Yitirilmiþlerin nicesiyle
Eski çýðlýklar özletir kendini.
Rüyalar ayný kabuslar yeni.
Güçlükler çoðaldý sizler gideli,
Daha dayanýlmaz yenilenmiþ acýlar,
Kendi kendine oluþur tüm yaralar,
Kapanmaz hiçbiri...
Boþ arayýþ girdaplarý
Beni kendine doðru aldý.
Hangi suç beni dünyadan ayýran?
Hangi ihanet nefretim, hangisi ayrýlýklar?
Yükselen uzaklara, göklere
Derdini anlatan siyah meleklere
Soðuðun sýcaða dayandýðý yerde
Kendini býrakan acýkmýþ alevlere...
Tutkunun bile yeþertemediði,
Hiçbir ferahlýðýn söndüremediði,
Denizde yanan , ateþte ýslanan,
Seni sen beni ben yapan,
Güçsüz haykýrýþlarýmýz,
Belirsiz yalnýzlýklarýmýz .
Bizi birbirimize baðlayan
Uzun ayrýlýklarýmýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.