Bana þu son demimde vereceðin mükâfat, Can baðýndan verdiðin o gül can baþ üstüne, Meleklerden kopyalý senin resmin ey afat, Sunacaðýn, sunduðun ödül can baþ üstüne.
Zemheri ayazýnda, kýþýn beyaz karýnda, Sarmalayan kalbimi, örten hayat zarýnda, Ateþin alevinde, cehennemin narýnda Yaþýyorum ben seni, o bel can baþ üstüne.
Kara zülfünü ören o kalem parmaklara, Gözlerinin rengini verdiðin yapraklara, Ýzini düþürdüðün, gezdiðin topraklara Her þeyim feda olsun, her yol can baþ üstüne.
Madem bir söz vermiþsin, sözünde dur ey ece, Alacaksan al gayrý aguþuna bir gece, Esrarýnda kayboldum, söyle ne bu bilmece? Sana canýný sunar bu kul, can baþ üstüne.
Ýstersen ÝDRÝSOÐLU bu dünyada zül olsun, Tünesin gül dalýna, þakýyan bülbül olsun, Tutuþsun, ateþinle yansýn sonra kül olsun Savrulsun avucundan her kül can baþ üstüne.
11.Ekim.2012
Ahmet ÝDRÝSOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.