DAYANAMAM

bu kadar yaklaþmýþken þehr-i hayale
bir an bile gözlerimi yummaya dayanamam
ruhumu bürürken o eþsiz hale
baþka bir düþ ummaya dayanamam

gönül defterimde soylu bir düþten
gözünde büyüyen nemli gülüþten
alnýnda donup kalan bir öpüþten
vazgeçip bir tenhada donmaya dayanamam

bu satýh ki gözlerimin feridir
ellerin ki sýcaklýðýmýn neferidir
yokluðun cehennemin yeridir
sen olmazsan cennet-i ala da kalmaya dayanamam

gece gündüz ismin tesbihatým
gönlü þuurumda her zerren kainatým
ben sana ne büyük kabahatým
yinede serime düþmeden gölgen solmaya dayanamam

fakat lakin ama çekipte beni vurun
üstüme binlerce lanetli kelimeyi savurun
gitmeyin çelikten duvar gibi karþýmda durun
af ta olsa sonunda sensizliðe dolmaya dayanamam

ne paslý yeþil, ne küflü sarý
kimin olursa olsun dünyanýn karý
en büyük saadet bilir gönlüm senden gelen efkarý
bir gün kopup varlýðýndan yýlmaya dayanamam

bir alemi zehir ki dolanýr kanýmda
leyli hasretin dað olur yanýmda
sendeki baharýn gözü olsa da canýmda
bir tek gülünü yolmaya dayanamam

ne ýstýraptan kaleymiþ bu koca þehir
düþlerim ki seni dolanan bir ulu nehir
ben senden korkan bir cavlak, yerim bir kuru sedir
sen ki sýrçaköþk, sinem-i sabýr seni kýrmaya dayanamam



ALÝ RIFAT ARKU
12/10/2012
ÝSTANBUL


Sosyal Medyada Paylaşın: