UMUT YOK

Çocukluðum geliyor aklýma,
Oyun telaþlarým,
Düþünce moraran dizlerim
Kayýsý aðacýna bir türlü çýkamayýþým
Ama hatýrlayamýyorum bir türlü
Ben küçükken hiç aðlamadým
Mýzmýzlandým ama aðlamadým
Aðladýðýmý hatýrlamýyorum

Büyüdüm
Hayat tarafýndan zorla büyütüldüm
Hatýrlamýyorum ben en son ne zaman güldüm
Büyüdüm
Sadece büyüdüm

Salýdan baþladý nefretlerim
Cuma da son buldu
Günlerim hýzla anlamsýzlaþmaya baþladý
Çarþambaya döndü öfkelerim


Bir bir baðýrdým harflere
Çok sevdiðiniz kelimelere
Güvenmek denen imansýn yalana
Haykýrdým her cümlesine

Bir yol bulayým dedim
Ön yargýlardan yürüyemedim
Düþe kalka da olsa giderim dedim
Bakýþlarýn kininden ilerleyemedim

Madem öyle dedim
Satýyorum bütün hislerimi topraðýma
Benden önce gitti has dünyama
Çocukluðuma özlem dýþýnda
Bende ben kalmadý yarýnlarýma

Hayat bu zor, pes edeni çok
Özür dilerim dünyam benden sana bir umut yok...

HAVVA SARI

Sosyal Medyada Paylaşın: