asra yemin sanki bensizliðe giderken
buz yeþili kesilmiþ feri sönmüþ gözlerim
oysa baldamlasý gökkuþaðý sevinçli
koca yangýnlarýmýn ilk kývýlcýmýydý o gözlerin...
yangýn yeri
þimdi yumruk kadar yetim çaresiz yüreðim
yýkýlasýn balýkcý kasabasý
hallaç yayýnda atýlasýn bu koca dað
dürülesün mavisi çalýnmýþ martýlarý yitik renksiz gökyüzü...
düþ delisi
kahrolasý ýslak kasabalý martý
yedi renkli adalý gökyüzü o gülen gözlerinde sevinçler bitap þimdi
batasýca umdu da yitirdi
solyanýma düþmüþ acýmasýz cehennem...
koca kent istanbul
sessizliði korlaþtýrýp mil çekipte sensizliði gözlerime
ateþ olup düþüyorum kentin sokaklarýna
boðuyorum sensizliðimin sessizliðinde kimsesizliðimi...
susturuyorum koca þehri
mermerlerin ruhuna sinmiþ matemi
kovalarken sahipsiz bir kaç eski gülüþ...
kaðýt kesiði acý var kan yok
yazýlarý silinmiþ yitik bir lahit þimdi yüreðim
iki damla kan bulaþmýþ
göz yaþýnda boðuluyor özlemlerim
aðýz dolusu yakarýþlarým yükselirken göðe
aminlerim avuçlarýmdan sökülmüþ...
küf kokulu
dehlizlerinde sýrtýndan vurulmuþ düþlerim...
yýkýlasý bir gökyüzü
iki damla göz yaþýna boðulasý
nar’ý cehennem semum doðma artýk
istanbulun silüetinden düþtüm adalý bir gökyüzü
giderken sen her yer artýk ayaza kesilmiþ ankara...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.