Seviyorken çýlgýnca sen hiç anlamadýn ya
Sanma ki güleceksin aþk var oldukça solda
Yangýn yeriyken gönlüm sen hiç týnlamadýn ya
Eden bulur sevdiðim kurtuluþ yok bu yolda
Sadakat duygusunu severken düþünseydin
Ýhanet ettin aþka sonun bil ki nedamet
Affedemem ki asla giderken düþünseydin
Gönlü viran eyledin sana da yok selamet
Güldürmedin bir defa gönül denen hanemi
Þu biçare sevdamýn narýyla yanacaksýn
Daðýttýn sen cismimi ezdin her bir tanemi
Ömrün boyunca beni hicranla anacaksýn
Geç de olsa anladým gönül gözün kör imiþ
Fetânet yoksulusun gördüm hinlik çok sende
Her insan dayanamaz aþkýn özü kor imiþ
Duyarsýz yüreklere hiç eyvallah yok bende
Býrakmadým kadere ahým senle her yerde
Allah mutlaka acýr bakýp da þu halime
Hayýr aramam artýk zamansýz gelen þerde
Çekeceksin elbette merhamet yok zalime
Anladým mutluluk yok hep kahýrmýþ çekilen
Nasip deðil yaþarken bana ruþen sevgiden
Gönlümün dergâhýna zakkum oldu ekilen
Ben de payýmý aldým bana düþen sevgiden
Beni anlamadýn ya naçar býraktýn burda
Ömür denilen handa periþan solacaksýn
Hesabýn zor olacak yarýn öderken orda
Ateþlerde kavrulup küllenip kalacaksýn
g.öz))
Ruþen: Parlak, aydýn. Belli, âþikâr
Fetânet: Zihin açýýklýðý. Çabuk kavrayýþ ve anlayýþ. Saðlam anlayýþ.
Müteyakkýz oluþ. Peygamberlerin sýfatlarýndan biridir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.