Gezdiðimiz o yerlerde dolaþamýyorsak þayet, Üþümekten korkuyorum, dizlerim yoruldu sanma. Gönlüm gezer ara sýra, gitmem için yok bir ayet, Yaþlanmak bilmeyen ruhum uslanýp duruldu sanma…
Aldanma beden dilime sesli aðýt yakmýyorsa, Süzülüp içime dolan gözümden yaþ akmýyorsa, Hâlâ feri sönmüþ deðil yollarýna bakmýyorsa, Uykularda bekliyorum, gözlerim kör oldu sanma…
Sabýr çektim, dua ettim ismini susup anarak, Her mevsimde hücrelerim kâh tutuþup, kâh donarak, “Beni bu kahýr öldürür” cümlesine inanarak, Süphan Daðlarý kýskanýr, yüreðim kor oldu sanma…
Kimler var ki unutmamýþ ne aþýklar ne yârenler, Kan revân içinde kalýp topraða canân verenler, Böyle çilenin ecri ne, sorsak bilir mi erenler, Az bekle gönlüm kanacak, avutmak zor oldu sanma…
Ayser ÖZBAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.