İÇLERİ BOŞ
Ýnsaný, insan yapan ulu deðerler,
Uymuyorsa kimliðine, inan çekip giderler,
Yalan kapýsýndan içeri, hýzla girenler,
Ne bulunur ki onlarda, içleri boþ.
Þuursuzca geçen kýsa günler,
Çaba, gayret yoksa, daha ne verirler,
Dolu yaþanmazsa, geceler ve gündüzler,
At çöp kutusuna, içleri boþ.
Ýnsana benzer dünya, sürekli hep döner,
Ýnanma süsüne, kandýrýr seni hep güler,
Þiþkinliði havasýdýr, balonlar gibi söner,
Býrak iplerini yalan dünyanýn, içleri boþ.
Ýsmet CAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.