Geçti bu ömrümüzün, nevbaharý yýllarý El ele veremedik, kavuþmak hayâl oldu. Kaç defa hazan vurdu, bahçemdeki gülleri Gülleri deremedik, "kavuþmak hayâl oldu".
Senelerce bekledik ümit ile vuslatý, Gelmedi kapýmýzý þahmeranýn kýr atý, Belki de yýllar önce kaçýrdýk biz fýrsatý, Kemâle eremedik "kavuþmak hayâl oldu".
Ne kanýmýzdan olan ne dostlar hatýr sordu, Kader sevmedi bizi türlü tuzaklar kurdu, En zayýf anýmýzda sinsice gelip vurdu, Yâr göðüs geremedik "kavuþmak hayâl oldu".
Hükümsüz rüyalara sonuçsuz hayâllere, Dalarken hüzünlere düþtük biz ne hallere, Gençlik el oldu gitti imrendik biz ellere, Nikâhý göremedik "kavuþmak hayâl oldu".
Anýlasý tek gerçek o güzel hatýralar, Gözlerimdeki sisin perdesini aralar, Sensiz geçer mi sandýn gönlümdeki yaralar, Bir ömür süremedik "kavuþmak hayâl oldu".
Þair:Ýsmail Kurt 10.09.2012 Sosyal Medyada Paylaşın:
Bandırmalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.