Ýb
Aşkın Mahkemelerinde
Aþkýn mahkemesinde sen hakim ben ise oldum sanýk,
Görür görmez yorgun gönlüm oldu sana hepten yanýk.
Son celsede beraat edilmeyi düþünürken,
Çok aradým ama bulamadým ben gibi sevdalý bir tanýk.
Aþkýn fakültesinde ezberi kuvvetli bir öðrenciyim,
Sevda meclisinin en mütavazý yakýþýklý genciyim.
Kýskandý zalim felek sana karþý ulvi duygularýmý,
Kaybettirdi varýmý yoðumu,þimdi kapýlarda dilenciyim.
Aþkýn koridorlarýnda inip çýkmaktan düþtüm bitap,
Mahir olduðum halde gönlümdeki yare edemedim hitap.
Sevda yolunda hummalý bir yolcu olur olmaz,
Kalmadý aþka dair yazýlmýþ okumadýðým kitap.
Aþkýn pýnarlarýndan içtim sevda suyunu kana kana,
Çok istediðim halde o yar vermedi Muhammedi gül bana.
Yalvarýp yakardým seherlerde yüce Mevlaya,
Yaþadýkça sen, hiçbir sýkýntý vermesin nazik cana.
Aþkýn ormanlarýnda dolaþmak istedim o yar ile el ele,
Yerin göðün sahibi yüce Allah, düþürmez gerçek sevdalýlarý dile.
Seven de sevilen de baþ koymuþsa sevda yoluna,
Asla ve asla yapmamalarý gerek birbirlerine hile.
07/Ekim/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahimhalildemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.