Bir rüyaydý ayrýlýþýmýz; Okyanusta donuk buz daðlarý gibi. Sensizlik; katil köpek balýklarýnýn gözlerinde parlayan haþin bir öfke gibi... Zakkum çiçeklerini andýrýr salýnýþlar. Ayrýlýðýn bir kartalýn süzülüþüne benziyor. Parçalanmýþ bir ceylanýn ciðerlerine uçuþan atmacalar gibi; üstüme uçuþuyor akþamlar. Kollarýmý baðlýyor çelik pýrangalar gibi hasretin. Bin yýllýk mahsenlerde hapis oluyorum sensizliðe; Ýsmi mu ab bet hapsi oluyor, ömür boyu zincirlerle kamçýlanýyorum. Her gece uykularýma, demir atýyor yalnýzlýklar. Her akþam bir yýldýz geliyor, mahsenimin penceresine, sorguluyor; Saatlerce suç kimde, suç kimde diye; Ve bir karar veriyor sonunda, cezasý hasretlik olsun diye. Ordan bir ses geliyor kulaðýma cýlýzca; "Üzülme dostum dünyanýn kanunu budur" diye................
Sosyal Medyada Paylaşın:
öztoprak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.