DÜN KIRDIM

Dün Kýrdým

dün kýrdým bana bakan aynalarýmý,
yýkadým tüm kirlerini.
damarlarýmdaki kan ile karýþtýrdýðým,
gözyaþlarýmla.
aldým karþýma kendimi,
bana anlatacaklarýn var, dedim,
sen, ey aklým, bilgi kaynaðým,
yol göster bana dedim.
yoruldým yalnýzlýktan, dedim,
biraz daha bekle dedi,
neden dedim,
bir düþ, belki de bir kaç resimdir gördüðün,


sen, ey yürek nedir bu hal,
sevmek, alev demek, yanmak demek,
acý demek, hasret demek,
varmýsýn.
varým dedi,razýyým ben,
sen ey gözler, hem derin, hem manalký,
nasýl parlar, ýþýldar dedim,
yar hayali aþkýn halinden anlar.
yokluk biçak gibi kanatarak aðlatýr,
sen, ey beden bina gibi yýkýlýþýn nedendir,
vuslatýný beklemeklen,
yokluðuna aðlamaktan,
rüzgarýna savrulmaktan,
dagýldým.
çare nedir dedim,
sabret ve sevmeye devam et dedi.
karþýmdaki ben...
Sosyal Medyada Paylaşın: