hey sevgili senin çay içtim sandýðýn bardakta kalbim var, çünkü ben senin gözlerinde çoktan mavi yolculuða çýktým bile yavaþ yavaþ iç hazmederek erite erite kaynatarak iç ama hüçrelerim dilini yakmasýn bende bir gram mikrop kalmasýn
dezenfekte ede ede iç hazmederek hüzünlü kemiklerim batmasýn gül dudaðýna eðer bir gün olurda kahýr gibi düþersem yüreðine iþte o zaman tükürürsen beni yere çakýla bilirim. tüm organlarým ölebilir ama sen bende ölümsüzsün.
irfan kökten Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.