Küçük bir deniz feneri iþte okyanuslara göre Kulenin en tepesinde ýþýðý yanýp söner sessizce Gemileri bekler geceler siyah vurunca eteðine Gizlice kaybolur o an okyanus güneþ seviþince..
Güneþi küçültür bazen bulutlar kýzar bir þeylere Dalgalar kýrbaç elinde fýrtýna acýtýr o an sesinde Suskun gündüzlere sadece o gecelerdir dilinde Vururken dalgalar sadece gemilere anlatýr gizlice...
Gündüzleri suskundur o hiç bir þey söyleyemez iþte Sadece bulutlara yalvarýr þu fýrtýnalarý kaçýr diye Rüzgar o an dalgalarý hýzla eteklerine vursa bile Gecelerde gülümser ýþýðý o giden nazlý gemilere..
OKYANUS DALGALARINI YOLLASA BÝLE
IÞIÐI YANAR BIKMADAN
GEMÝLER VURGUN YEMESÝN DÝYE..
NEREDEN DE AKLINA GELDÝ? BAK BÝR ÞEYLER ÝÇELÝM DÝYOR DUN YA
KAHVEN HAZIR BÝLE..
yine kayýp sayfalarým iþte þiir kýyýsýndan akan yaþam ile..
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.