Çocukluğumu Çok Özledim

Erzurum un kara kýþý
Sýcaklýk eksi otuz beþ
Daha altý yedi yaþlarýndayým sanýrým
Net hatýrladýðým bana bir kýzak alýndýðý
Sabah saat sekiz ,sekiz buçuk gibi
Fýrladým evden sokaða
Kýzaðým buyun atkým ve ben
Dýþarýsý çok soðuk
Ama bana ne ben kýzak kayacaðým

Bizim sokak da tüm evler bizim ev gibi
Acýktým mý Perihan teyze peynir ekmek ver
Susadým mý Zehra teyze bir su ver
Yoruldum Þevket amcalarýn bahçe mola yerimiz
Yok öðle ayrý gayrý
Mahalleli akraban dan ileri akraban

Akasya aðaçlarý vardý mahalleni giriþinde
Keçi gibiydim dallara týrmanýr
Akasyanýn çiçeklerini toplayýp
Dalýna tüner hem yerdim hemde
Aþaðýdaki arkadaþlarýma atardým
Bembeyaz ve tatlý çiçekleri

Ah...Ah bayramlar
Bayramlar bir baþka heyecandý
Daha arife den baþlardý çocukluðumun bayramý
Kapý kapý gezer arifelik isterdik mahalleden
Þekerdi cevizdi fýndý fýstýk tý
Sonra tüm çocuklar toplanýrdýk okulun bahçesinde
Kim ne toplamýþsa koyardý ortaya
Güle oynaya hep beraber yerdik

Bayram sabahlarý caným bayram sabahlarý
Evdeki bayramlaþma biter bitmez sokakta alýrýz soluðu
O ev senin bu ev benim
Þekerdi paraydý ne varsa cepleri týka basa doldurur
Þekerleri yerken bir yandan da kaç paramýz olmuþ
Kim daha çok para bayramlýk toplamýþ yarýþýrdýk
Ama benim hep daha çok param olurdu
Amcam bana çok para verirdi

Ne oldu benim çocukluðuma
Neden hep mutlu bir çocuk kalmadým ki
Neden aldýnýz benim misketlerimi
Nerede þimdi horoz þekerlerim
Nasýl geçti bunca yýl ne zaman büyüdük
Ne zaman yaþlandýk
Þimdi çok özlemini çektiðim çocukluðum
Neden bu kadar hýzlý geçti ki
Tadý damaðýmda kalan çocukluðumu
Bir daha verirler mi bana geri

Talip ACILIOÐLU 2012 Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: