SARHOŞ
Yamacýna koymuþ bir yýðýn bira,
Her yudum alýþta coþuyor sarhoþ
Hoþ olmasa gerek evde manzara
Estikçe, avradý boþuyor sarhoþ.
Kalaylýyor eþi, dostu sýradan,
Vazgeçiyor kýsa kesip naradan,
Uzunca bir yudum çekip biradan,
Geðirip, göbeði kaþýyor sarhoþ.
Diri bitti, kalaylýyor ölüyü,
Islak karton, aratmýyor halýyý
Kontrol etti, boþlar geçmiþ doluyu
Boþ þiþe arttýkça þiþiyor sarhoþ
Çekip piþkinlikle çözdü kemeri
Delmeye çalýþýr sanki mermeri
Bir yandan konuþup ileri geri,
Bir yandan asfalta iþiyor sarhoþ
Ýçki bitti gitmedi bu hoþuna.
Mahzun baktý þiþelerin boþuna
Bir sokak köpeði düþtü peþine
Allah Allah deyip þaþýyor sarhoþ.
Birden saatine iliþti gözü,
Otobüs kaçacak oldu tek sözü,
Dermaný kalmamýþ tutmuyor dizi,
Düþe, kalka sözde koþuyor sarhoþ.
Bir yandan sarhoþluk, bir taraftan kar,
Ayaklar bir türlü tutmuyor ayar,
Yahu burda amma çok merdiven var
Deyip kaldýrýma düþüyor sarhoþ.
Kaldýrýmda ýslak ýslak yatýyor,
Elini sobaya (!) yakýn tutuyor,
Olmayan kapýyý kapatýn diyor,
Belli ki iyiden üþüyor sarhoþ.
Birden kalkýp koþtu yol ortasýna
Bir çýðlýk karýþtý fren sesine,
Bakýlýrsa cýlýz, boþ nefesine,
Þu an son demini yaþýyor sarhoþ
Baktý”ölmüþ”dedi; saðlýk ekibi
Kendi oldu yine kendi rakibi
Daha ne sarhoþlar var onun gibi,
Toplumsal yarayý deþiyor sarhoþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İBRAHİM KARAÇAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.