Susanlar var, Küfür küfür!
Küfre rýzâ , küfür iken;
Esenler var , küfür küfür!
Haddi aþýp, nefse ahkâm ;
Kesenler var, küfür küfür!
Nefsinde þerh edip dîni,
Ekliyorlar yana kîni,
Yazýp þiir diye bunu ;
Asanlar var,küfür küfür!
Moda oldu cühelâya,
Bilmez düþer,bu belâya,
Yorum girip;’Ne âlâ yâ !’
Basanlar var, küfür küfür!
Silmez gönül paslarýný,
Çýkartmayýp týslarýný,
Haksýzlýða seslerini;
Kýsanlar var, küfür küfür!
Yeni moda bunlar yeni;
Kimse görmez , neçe þen’i !
Bu tavýrla, uçar dîni;
Desenler var, küfür küfür!
Yazar, kâfir diye mü’min,
Sen vahyettin herhâlde dîn?
Behey ahmak, niye dedin?
Kusanlar var, küfür küfür!
Denmez aslâ, mü’minlere,
Minder olur , sýrtýn yere!
Iþýk netsin, Hakk’tan köre?
Pýsanlar var , küfür küfür!
Ozan Ýlo , herkes bilir,
Nefse göre, yontar alýr!
Göre göre, vebâl gelir;
Susanlar var, küfür küfür!
17.11.2007/02:53
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhami ERDOĞAN/Ozan İlo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.