YAŞATMALIYIM SENİ İÇİMDE

Yine bir gece ve yine baþ baþayým kendimle,
iþte yine seni bulup kaybettiðim yerdeyim.
Ýnsanýn bir þeylere karar vermesi ne kadar zor;
Ya seni içime gömmeli ya da artýk içimden söküp
atmalýyým.
Ama her ne olursa olsun susmalýyým. Hangisi daha zor, hangisi daha acý...
Bir yol arýyorum kendime, bulduðum tüm yollarsa
sana çýkýyor..
Kapanmalý artýk gözlerim.
Sonsuz bir karanlýkta tek baþýma yürümeye devam
etmeliyim... Yürümeliyim ardýma bile bakmadan, Nasýlda acýmasýz zaman. Nasýl da yüceltmiþtim seni
gözümde.
Tutup kendi ellerimle koymuþtum en yükseðe,
Sonra keyifle izlemiþim yüceliðini.
Ama yine ben bitirmeliyim. Tutup kollarýndan
indirmeliyim olduðun yerden. Ya da seni ölene kadar yaþatmalýyým içimde..
Ne kadar zor bir karar..!
Bir yaným: “Bir daha kimse, hiç kimse onun kadar
çok sevilmeyecek”, derken, bir yaným sakin, sessiz.
Sosyal Medyada Paylaşın: