utangaç tavýr ile sana bakarken güneþi örtüyor bulutlar, havanýn yüzü solgun vede hüzünlü sevdasýný kaybetmiþ bir çiçek gibi bir þimþek çakýyor ilkbahara inat sallanýyor aþkýn dallarý kalp aðýr yaralý gözleri yaðýyor týpký gözün burnuma kokuyor toprak içimde ki hasret gibi ve yara kabuk baðlýyor týpký bitki örtüsü gibi kimbilir belki birgün dudaðýnla sularsýn bu yarayý yeþerir,
irfan KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.