Gönlümün arzularýný emin bir hâlde bilerek, Etinde deðil ruhunda buldum ama sen görmedin. Dinmeyen gözyaþlarýmý parmaklarýmla silerek, Yaðmur yüklü bulut gibi doldum ama sen görmedin…
Uykularým cadde sokak benden uzak geziyorken, Eller rüya âleminde ben mestâne sýzýyorken, Helâk düþtüm, aciz kaldým yýllar beni eziyorken, Gizli gizli saçlarýmý yoldum ama sen görmedin…
Yaþanmadan gelip geçen yýllar için yanýyorken, Kendimi iþe yaramaz bir mahlûkat sanýyorken, Akýl þaþkýn baþ dumanlý halâ seni anýyorken, Yana-yakýla aðlarken güldüm ama sen görmedin…
Aþk ile hu! diyerekten sevdâyý gönlüme dola, Dizler tutmaz, gözler görmez hâlâ bakýyorsam yola, Tomurcuklarým savruldu sabitleyemedim dala, Zemheri deðil baharda, soldum ama sen görmedin…
Yýllar oldu bekleyiþim dönersin diye özüne, Yaþanmazdý tüm olanlar sâdýk kalsaydýn sözüne, Bakacak feri kalmadý ‘ana’ Ayser’in gözüne, Sekarat anýmda yoktun, öldüm ama sen görmedin…
Ayser ÖZBAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.