ab
HALİM
Halim, simsiyah bir mekân içinde,
Iþýldayan küçücük bir mum gibi…
Þeklimse, büyük benler ülkesinde,
Beni bende arayan ama gibi…
Ve bir ummandayým, yalnýzým.
Güneç battý, her yer karanlýk þimdi.
Vurunca dalgalar, periþan salým
Batacakmýþ gibi korkutur beni…
Çok söz ve masal duydum ondan, bundan.
Ne yalanlar, ne hakikatler duydum…
Alýp baþýmý gitsem bu diyardan
Bir ben, yalnýz ben, belki bir de dostum…
Gözlerim hep boþ boþ bakýyor artýk.
Ellerim zor gidiyor kalemime.
Terk edilmiþlik ve acýmasýzlýk,
Bir duman gibi çöküyor içime…
Ýþte son, geldim lanetin sonuna.
Damarlarýmdan çekiliyor kaným…
Hükmedemedim mekân ve zamana.
Katý bedenimden çýkýyor caným…
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdülazizarslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
HALİM