Sen sokaðý çýkmazýndayým yerim yok yurdum yok kaybolmuþum adresim yok dilimde tiryakisi olduðum eskilerden kalma bir aðýt bir haykýrýþ sana bir sesleniþ havar !! ama sen duymuyorsun susuyorsun oylece ve duyan olmuyor sokak çocuklarýndan baþka yýldýzaltý gecelerin izmarit kokulu kaldýrýmlarýnda sabahlýyorum yokluðu gözlerimde senli kâbuslarýn uykusuzluðu daha uyanmamýþ sokak çocuklarý daha dinmemiþ sen depreminin artçýlarý ve göçük altýnda unutulmuþ ezilmiþ gönlüm.
Sen sokaðý çýkmazýndayým þimdi yaralý bir dengbejin yitik türküsüyüm ne le le m var ne de lo lo m þimdi sömürülmüþ bir ülke kadar sahipsizim b’aþkentim terkedilmiþ her yaným hunharca katledilmiþ
sen sokaðý çýkmazýndayým dýþarda mevkisi büyüdükçe kendisi küçülen insanlarýn sureti ve sapýtmýþ yobazlar cuzdandakilerlerle besliyor ihaneti dýþarda yaþam belirtisi gösteren etten kuklalar ve insanoðlu olup insan olamayanlar hepsi görebiliyor sen görmüyorsun gormezden bile olsa gelmiyorsun
sen sokaðý çýkmazýndayým bin havarrr ile çaðýrýyorum seni duymuyorsun duymamazlýktan bile olsa gelmiyorsun! gelmiyorsun!
Sid’Comandante
Sosyal Medyada Paylaşın:
sidcomandante Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.