UYKULAR UĞURLARKEN
Gündüzün meþeggati kederleri örtüyor
Geceleri bir kâbus üzerime çöküyor
Düþüncemle buz tutan yorgan tir tir titriyor
Yastýk yaðlý pehlivan döþekte biz çýkýyor
Seni koyup giderken uykular uðurluyor
Vermem dedim bin kere gönlümü oðurluyor
Çekirgenin ötüþü kulaðý saðýrlýyor
Irmak yataðý þaþmýþ gözlerimden akýyor
Diþlerim kitleniyor dudaðým yapýþýyor
Aðzýmdaki kelamý sessizlik kapýþýyor
Arada Ay kayýyor bulutla öpüþüyor
Güneþi söndürüyor yýldýzlarý yakýyor
Beynimde canlanýrken anýlar ilaçlaþýr
Yitmek üzere aklým saratlarla su taþýr
Sancýyý emzirirken nefes yarayý kaþýr
Hangi yola tek girsem o önüme çýkýyor
Terk etmeyen sadýk dost imdadýma koþuyor
Daldýðýnda Kalender bin engeli aþýyor
Beni öldürmüþsün sen içim seni yaþýyor
Ötelerdeki baþým ezanla ayýkýyor
24. 09. 2012
Haþim Kalender
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.