Nakışlar Bozuldu
Gönül bahçesinde kurumuþ güller,
O sebepten artýk ötmez bülbüller,
Bu mevsimde açan lale sümbüller,
Darmadaðýn olmuþ yüzümden benim.
Sýrtýmý bir koca taþa yasladým,
Selam verip yüce daðý sesledim,
Belki duyar diye umut besledim,
Ýþiten hoþlanmaz sesimden benim.
Hazoy bulaðýnýn suyundan içtim,
Bir yolunu bulup derdimi açtým,
Gülþah bahçesinin içinden geçtim.
Nakýþlar bozuldu izimden benim.
Sorunlar arttýkça indi derine,
Boyun büküp durur can kaderine,
Aðlamaktan biten yaþlar yerine,
Kanla hicran akar gözümden benim.
Bir gül sevdim kapris yapýp duruyor
Dikeni gönlüme batýp duruyor
Derinden, derinden yakýp duruyor
Her gelen ýsýnýr közüm den benim
Cevdet Altay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.