ÖLÜM KOKUYOR YAVRUN...ANNE

Ölüm kokuyor yavrun... Anne!




Sus çektim,
Gözlerinin arasýnda bir çizgiye..
Mahremiyeti örttü kahverengi bir renk...

Dur dedi bir çift göz...
Dur...
Bileklerinden akýttýðýn
Kan kokan bu þehrin neresindeyim dedi ben...

Dedim ki ona...
Bugün düþmedi ki ey yar!
Sakýndýðým yüreðime ince bir elem...

Þimdi gökyüzünden bin aðýtla düþüyor içimdekiler...
Ölümse ölüm restimi çektim bu gece...

Ruhum....
Ruhum yýkanmadý henüz anne....


Sakýndýðým mavilerim de yok artýk...
Teslim ediyorum bedenimi soðuk musallaya...





"Her sükût bir cevaptýr aslýnda
Bu gece ölüm kokuyor yavrun anne..."
Bu gece ölüm kokuyor...






ASÝYÝM ASABÝYÝM
Sosyal Medyada Paylaşın: