ne zaman bir anne ile karþýlaþsam yüreðim burkulur derinden çünkü ellerini çekmezdin üzerimden gözlerinle süzerdin sen yanýmda iken ve çok seviyorum seni derken beni býrakýverdin sessizliðime yatýyorsun kara toprakta rahat deðiliz sensiz ninniler söylerdin küçüklüðüme gözlerin nemlenirdi derinden aðlýyordun sen yüreðinden bize belli etmeden anne ekmeðimizi fýrýnda piþirir aþýmýzý yapardýn ellerinle suyumuzu sen taþýr dere suyuyla yýkardýn beni bir hazan mevsiminde yüreðimdeki sevgiler sensiz vede öylesine çaresiz yaðmur bulutlarýnca özlenensin anne
06/10/1999 da ölen anneme. Resim anneme ait deðildir NAZMÝ ÞENUSTA ORHANGAZÝ/ BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZMİ ŞENUSTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.