Gece düþtü gözlerime, yüreðime akýttý lacivert irinini Ve ben sancýlý gecelerin koynunda Sayýsýz kez irkilerek uyandým kahpe kabuslardan…
Gece lacivert rengiyle, Merdivenlerden gölgesiyle aðýr aðýr ilerlerken, Her defasýnda Karanlýk düþlerin basamaklarýndan yuvarlandý bedenim büyük boþluða… Ve doðruldum sayýsýný hatýrlamadýðým kabuslardan Sýrtýmý verdim her defasýnda duvara, yataðýmdan…
Dýþarýda çisil çisil yaðan bir yaðmur sesine yöneldi kulaðým, Baþýmý uzattým dýþý demir kafesli penceremden dýþarýya Deriin bir nefes aldým, yaðmurun ýslattýðý, o mis gibi kokusunu ciðerlerime çektim topraðýn…
Göz kapaklarým aðýrlaþmýþ Uykusuzluða direnmeye çalýþýyor militanca… Uyumamaya çalýþýyor Ve Her defasýnda Kabus dolu rüyalarýn kollarýna yenik düþüyor gözlerim…
Yana , döne geçen geceler ömrümden ömür alarak ilerliyor, Sen gülüm uyurken metrelerce derinlikteki topraðýn altýnda Ben her gün sensiz , yýldýzlarý sayýyorum gökyüzünde... Seninle el ele geziyorum Birlikte hayaller kurduðumuz samanyolunda… Her uykunun derinliðinde gülüm Sensizliðe vuran saatlerin akrebine yelkovanýna Küfrediyorum… Kahrolsun sensizlik diyerek…
Gözler yorgun, Beden yorgun, Beyinde binlerce problem Ben her sabah sensizliðe uyanýyorum… Bunca problemler içinde bile Seni arýyorum gülüm, seni özlüyorum…
Çaðýrsam rüyalarýma gelir misin Yine gülümser misin bana eskisi gibi Saçlarýný savurarak Sevindirir misin þu garibi kabus dolu gecelerimi yýrtarak…
yapamazsýn gelemezsin öpemezsin deðil mi gül dudaklarýnla beni yanaklarýmdan…
Sahi lacivert geceleri aydýnlatýp bembeyaz gelinliðinle bana koþar mýsýn haydi yýrt geceleri Kurtar beni , son ver kabuslarýma gülüm… Sensizliðe vuran saatler zaten bana her an ölüm Ölüm be gülüm…
Geliver ne olur rüyalarýma geli ver gülüm bitsin artýk bu zulüm... Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.