ya
.....Adını Koymuyorum Artık Yaşanmışlıklarımın.....
Adýný koyamýyorum artýk yaþanmýþlýklarýmýn
Anlatýlmaz yaþanýrdý belki
Gidiþler geliþler içinde kayboldum hep
Bir girdap içerisinde yuvarlandým durdum
Denizi olan bir kýyý arýyorum þimdi
Gözlerimi kapatan kirpiklerimle
Senden arda kalanlar
Bir kapý arkasýnda gözlerimden hesap sordular
Vuslattý senden kalan her gece
Bitmeyecek diyeceksin
Çýðlýk çýðlýða kaldýðým yitik bir þehirde
Ben sana daha ne diyeyim
Mezara mý girmek lazým
Yasý içimde yaþamamak için
Her gün biraz daha umutlarýmý alýp giden zaman
Kaybolan benmiyim
Yoksa
Harcanan umutlarým mý
Umarsýzca avuçlarýna düþen gözyaþlarým mý
Ne bilirsin sen gidecek bir yerimin olmadýðýný
Kim sorar gidiþinle tükenen dermanýmý
Kim sorar sahipsizliðimi
Ve kim sarar yaralarýmý
Adýný koymuyorum artýk yaþanmýþlýklarýmýn
Sonsuz bir suskunluða bürünsün dilim
Bana kalan sessizlik olsun
hadi git benden uzaklara git
Yüreðim gibi sessiz yüreðim gibi maðrur
Sende yetim kal
Beni sen yaktýn
Sen kendini yaktýn
Arzuladýðým herþey daha uzanmadan kül oluyor
Hangi adam benim içimi yakan
Hangi düþ içimdeki böyle talan
Mülteci bir cesetgibi kokuyorum ne zamandýr
dün vurgun yedi yüreðim
Yüreðimin sesizliðine kirpiklerimde yaðmurlar yaðdýrýyorum
Düþlerime bile kabuslar salýyorum tek tek
Belki de ilk defa kendimden korkuyorum
Dünlere kattýðým her bir yarýným için birer kilit vuruyorum dilime
Sabrýmýn son demindeyim sevdanýn son seferinde
Suskunluðumun adýný sen koyuyorum
Ve adýný koymuyorum artýk yaþanmýþlýklarýmýn
Gidiþlerine yorgun bir beden sunuyorum
Ve ben sana suskunum sana yorgun
Adýný koymuyorum artýk yaþanmýþlýklarýmýn
Bende kalanlar anlamsýz
Bende kalanlar zamansýz
Yokluðunun tabiri yok
Tarifi hiç olmadýðý gibi
Þimdi sen bende isimsiz mezar gibisin artýk
Ne adýn kaldý ne de tadýn...
yaban gülü...
08.02.2011
Fadime Zünbül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.