Belki gelmez baharý boþ yere bekler gibi
Kimi gün poyraz estim kimi gün sert ayazdým
Ömrü bir gün sürecek son kelebekler gibi
Bazen ümidi kestim bazen yoktan da azdým…
Hayran ve kýskanç baktým kenetlenmiþ ellere
Þiir þiir kokmayan lanetlenmiþ güllere
Þimdi ateþ kar etmez kanatlanmýþ küllere
Gençliði yýla astým takvimlerde avazdým…
Yaðmurdan bir ev yaptým gözyaþý deresinde
Senden izler aradým ruhumun beresinde
Sordum cevapsýzlara yar ömrün neresinde
Hep kýrýk tele bastým ondan çalmayan sazdým…
Bir dargýn bir barýþýk geçinirken zamanla
Ah! Mecnun çýkýp gelse dedim fersiz gümanla
Ýlkbahar anlamadý sonbaharým sen anla
Sevmekti gönül kastým bazen çekilmez nazdým…
Ve bir þiir okudum kalem, lisan, kâðýt sen
Varlýðýn düðün dernek yokluðun bin aðýt sen
Ya topla beni baþtan ya seni de daðýt sen
Seni baðrýma bastým ben ; beni sana yazdým….
Gülhun Ertilav
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
UMRUMDA DEĞİLSİN GELMEDİN Siyah Gülün Hüznü G İ T Kızgınım Sormaz mı Kalem Ömrümün Baharı Hani Nerde ? Ya Rabbi Kadınların Kaderi