Gerçek Hayattan...
Düþünce Fevzi ana rahmine
Bir hastalýktýr gelir babasýna
Üç ay kalmýþtý ki doðmasýna
Yetim olarak göz açtý Dünyasýna
Dünyaya gelir de gelmesine
Ýmkan varmý yetimin gülmesine?
Üç aylýkken bir talipte çýkmazmý annesine
Birde öksüzlük binmezmi ensesine
Anneside Fevziyi býrakýp gider
Bir parçacýk sabi þimdi nasýl eder
Kalýr ortada yoktu bakacak kimseler
Anne tarafýndan olan dedesi merhamet eder
Alýr yanýna dedesi Süleyman
Üstün tutar Fevziyi öz oðlundan
Hanýmýna der iyi bakasýn aman,aman
O Musamýn yadigarýdýr dayanamam
Çocukluk yýllarý geçip gelince okul çaðýna
Dedesi dönüp þöyle dedi öz oðluna
Ýkiniz birden katlanamam masrafýna
Fevzim okusun sen bak koyunlarýna
Dedesi okumaya göndermiþti Fevziyi
Oðluna ise sen eker biçersin dedi araziyi
Neden böyle tuttu ki acep teraziyi
Çünkü Süleyman çok iyi bilirdi Araytelleziyi
Fevzi gitti ama okumayýp döndü geri
Dedesi oðluna doldur dedi boþalan yeri
Baþlamýþtý Kemal Aydýnýn okul günleri
Fevzide bekliyordu artýk askerliði
Gelince askerliði gönderdi askere
Göndermezdi parasýz onu hiçbir yere
Sað salim bitirip döndü köyüne
Ceylan gözlü Fevzisi alýp teskere
Tam o anda bir sýzý girdi baþýna
Bakmadý Fevzinin genç yaþýna
O kadar arttý ki imkan yok dayanmasýna
Yine iþ düþmüþtü dedesi Süleymanýna
Ne var diyerek alýp götürdü Ankarya
O ceylan gibi gözler döndü birden karaya
Behçet hastasý diye kaydedildi dosyaya
Görerek gidip ama olarak döndü Boðazyaylaya
Yirmi iki yaþýnda olmuþtu ama
Bir bu kalmýþtý girmeyen Dünyama
Bir süre aðlandý sýzlandý amma
Fevzi öyle bir hayat doluydu ki sorma
Dedesi everdi karýþtý çoluða çocuða
Göðüs gerdi fakirliðe yoksulluða
Ýsyan etmeyip yakýþaný yaptý kulluða
Fevzi beþ yýl öncede çýktý son yolculuða
Güngör CELEP
04-10-2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.