Gönül verdim Bahar diye bir kýza.
Yolumu düþürdü benim yolsuza.
Babasý veremem demiþ çulsuza.
Köyde beni dilden dile düþürdü...
Çalýþtýdý bunca sene it gibi.
Deðerimiz yokmuþ bizim bit gibi.
Zulüm etti bana bir yezit gibi.
Beni böyle zalim kula düþürdü...
Kýzým senin diye kandýrdý beni.
Yaktý ateþlere yandýrdý beni.
Divane eyleyip döndürdü beni.
Þu seven gönlüme çile düþürdü...
Nevþehir’e zorla ettiler gelin.
Benim olacakken o oldu elin.
Hatýra elimde bir tutam telin.
Aþkýn Mecnun gibi çöle düþürdü...
Her þeye darýldým bahtýma küstüm.
Aþkdan,sevgiden hep ümidi kestim.
Gurbet sokaklarý oldu tek dostum.
Hayatýmý gurbet ele düþürdü...
Genç yaþýmda dertler arayýp buldu.
Hayat zindan oldu düzen bozuldu.
Baþým alýp gitmek tek çarem oldu.
Hasret,nefret beni yola düþürdü...
Ramazan’ým duydum Baharým ölmüþ.
Kanserden gül benzi sararýp solmuþ.
Benim olamadan topraðýn olmuþ.
Acýsý beni ne hale düþürdü...
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
04.10.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.