henüz panik ataklarýna karþý koyamayan çocuðum ! gözlerime perde iniyor ...kýzgýn bulutlarý görüyor yaðmur damlalarýný denizin sesini dinliyorum bir baþka ben bir baþka bana benzeyen biri yüzünden .. düþüyorum sanki boþluða .
kýzma lütfen! sakýn baðýrma sakýn kýrýlýpta , uzaklaþma çok uzaklarda olma tebessüm ettiðinde inan hala sýcak hala umut var olacak..
serpil; aþk ölür þiir biter bil! ama her insanýn kaderinde vardýr da mutlaka aþk’tan vazgeçer senin geçtiðin gibi.
en mütevazi yerindesin yaþamýn aþk ile dolu bir kalp taþýyorsun aslýnda ! kötülükler þaþkýn yanmaktan korkmuyorsun çünkü sen ateþi , gövdenin en kutsal mabedinde besliyorsun.
mevsimi geldiðinde zamaný dolduðunda mayalanacak içindeki serpilane çýðlýklar -bölünecek- gözyaþýn harikulade aktýðýnda cemre cemre topraða düþüp bir fidan’ý sulayacaksýn..
çözülecek o vakit salkým saçlarýnýn alevli baðý aþklara yürüyeceksin kendi þevkinle; sevinçle...
s/öz ýslak; göz ama mýsralar demir atacak müsveddelere en tatlý naðmeler yansýyýp nazar’la marina da bir gece þiir olacak heceleyerek
serpil: rüzgâr kokunu verince gecelere gövdenin yanýk rengi alev kesilir silüet’in düþer gözlerine sapsarý bir sonbahar yeli durulur içinde sessizleþir heceler sonsuza dek serpil sevgisi kýlavuzum olsun ruhuma iþlemiþtir s’aþk.. anca beni bu sevgi yaþatýr.. Sosyal Medyada Paylaşın:
cihan balcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.