HÜZNÜN ÖLÜMÜ ( duvar dibinde) seni köþelerde beklemek seni sokaklarda bulmak deðil sýrtýmý verip te uyuyasým kapatýp ta gözlerimi uzun uzadýya dalasým bir kerpiç duvar dibinde oturasým var
rüyalar düþmesin seyrime baðýrýp ta uyanasým da yok deðmeyin keyfime
uzanmasýn ne senin ne de bir yadýn eli ne güzel uyumakmýþ böyle geceyi sensizliði ve yalnýzlýðý unutup ebede koþabilmek
aramayýn kendimi yitirmiþliðim kuytudan uyandýrmayýn kalkasým da yok bu uykudan
biliyorum geri dönmek olmaz salalardan sonra soluklarda duymuþum kendi adýmý son defa uðuldayan kulaklarda
dokunmayýn iliþmeyin kaldýrmayýn bir kerpiç duvar dibinde hiç gözümü açmadan uyuyasým var ölümüne aynada gülümseyen yüzüne raðmen… Uður GÜREKÝN KEMALPAÞA-iZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
UGURGUREKİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.