SABRIN MİSKALE EMSAL OLDU

23.09.2012 Tarihinde 23 yaþýnda aramýzdan ayrýlan meleðime

Kaderim bu diye eðdim gamsýz baþýmý
Yoldum yoldum ak’a bürünmüþ saçýmý
Dertlerden dertler dizilir dertler üstüne
Bir sancý saplanýr kederden yüreðime

Karardý gözlerim yol çizgisi þaþmakta
Ne oluyor acaba tansiyonum mu atakta
Minval eyleyen öz canýmýn ruhu uzakta
Kim demiþ ki dertler çözülecek þuracýkta

Dur öyle apansýz gitme ne olur bekle beni
Durdurmam imkânsýz Mevla’m çaðýrdý seni
Zül gözyaþlarýmla okþayamadým can tenini
Ellerim titrek son kez tuttu cansýz bedenini

Allaha ýsmarladýk dercesine çevirdin baþýný
Nefesinin çýktýðý anlarda sývazlarken kaþýný
Kaldýrmaya çalýþmýþtýn acýlar çeken baþýný
Düþtü baþým öne morgda görünce na’þýný

Göçebeler gibi eylemiþti acý çektiren acýlarýn
Kimi zaman uyutmazdý seni beni sancýlarýn
Kýsamsý idi kestane renkli örgülü saçlarýn
Kaç yýl tutmamýþtý acýlý o güzel ayaklarýn

Can bedenden ayrýldýðý gün vedalaþmýþtýk
Seni Allaha emanet ederken tokalaþmýþtýk
Bakýþýn yürek yakarken gizlice aðlaþmýþtýk
Loþ ýþýklar sönmeden dertleþmiþtik azýcýk

Telefon çaldýðýnda hava kararmakta idi ýþýklar yanarken
Annen mutfakta halana kardeþlerine yemek hazýrlarken
Meþum bir kavgada idik yavaþça akþam ýþýðý yanarken
Biz düþtük yollara ailece teyzelerin komþular aðlarken

1989 da gözlerini açtýðýn fani dünya da gülmedi yüzün
Esarete büründü hastalýkla boðuþtun hayatýn hep hüzün
Kasvetleri çözemedik bir türlü derdik uzun olsun ömrün
Bazen gözlerin dolardý hep acý çekerdi kalbinle göðsün

Rahmana kavuþtun selam söyle önce peygamberimize
El salla anneme babama cennetini nasip etsin hepimize
Nida etmekle olmuyor ama sen uðra yine dedelerimize
Unuttuðumuzu sanmasýnlar dualar ettik ninelerimize

Sabrýn miskale emsal oldu çareler bulunmazken yaralarýna
Gülümseyerek çaresi nedir derdin hemþirelerle doktorlarýna
Dua için avuçlarýný açtýðýnda hasretle bakardýn ayaklarýna
Yüreðine su serpilirken þükrederdin uzatabildiðin kollarýna

Son kez döndüðün evinde melekler gibi idin yataðýnda
Duyan koþmuþ taziyeler diliyor yürüyemediðin sokakta
Elbette bizim dövünmemiz faydasýz bu fani dünyada
Ruhun þad mekânýn cennet olsun ebedi hayat arþýâlâda

Þimþekle gök gürlüyor hava inmekte sinsi tuzaðýna
Ýlk kez bu gün yaðmur düþecek üstündeki topraðýna
Þükrettim seni susuz býrakmayan yüce Allah’ýma
Uyku tutmadý uzandým son kez uzandýðýn yataðýna

Vuslata erecek mi bilemem ruhun ecrinle arþa erdiðinde
Cevabýn ne oldu acep sorgu melekleri yanýna geldiðinde
Yüreðin pýr pýr etti mi? Gezinirken rabbimin cennetinde
Eminim yoksam da mutlusun orada melekler eþliðinde

Acýn dinmiyor artýk ne diyeyim köþe bucakta hayalin
Keþke bir kez öpücük kondurabilse kiraz dudaklarýn
Hiç aklýmdan çýkmýyor son açýlan bademsi gözlerin
Bir þey söyle arkadaþým benim meleðimse senin yeðenin


Zekeriya ÇAVUÞ
Teaching Assistant Researcher, Writer
zekeriyacavus81@hotmail.com
Düzce 04.10.2012 – 06 .44
Sosyal Medyada Paylaşın: