ŞEHRİN GÖZYAŞLARINDA KAYBETTİM SENİ

Tek tek dolaþtým bugün,

Seninle buluþtuðumuz yerleri.

Baktýðým her yerde sen;

Ama gördüðüm yabancý yüzlerde

Saklanmýþ soyut bir portre.

Dibsiz ve derin kuyularda aradým seni,

Ve her defasýnda yalnýzlýkla sývadým.

Gözleri uykuya dalmýþtý gökyüzünün,

Yüreðinden süzülürcesine býrakýyordu yaþlarýný.

Karanlýk bir oda havasý sinmiþti umutlarýma,

Seni kaybeden þehir öfkesiyle buluþmuþtu yaðmurla,

Sana dair her þeyi silip süpürürcesine...

Bense bekliyordum tanýþtýðýmýz ilk yerde.

Þehrin ortasýnda iliklerime kadar sensizlikle ýslanmýþtým,

Kalabalýk bir þehirde okyanusta kuruyordum sanki...

Geride kalan; ben,yalnýzlýk,

Sensiz ve anlamsýz bir þehir...


MEHMET HATÝP YILMAZ









Sosyal Medyada Paylaşın: