aþk bohçamýzda söz düðümüm var
yüreðime senle emanet yarýnlar
vuslat dalýna yetiþmeden hazan
vaadimin ucunda yansýn dedin zaman
dönmek akdinde tümcelerin
vedanýn eþiðine döküldüðü gün
ihtilafý baþladý gökyüzünün;
kuzeyinin göðsüne sessiz bir aðýt kattý
ebem kuþaðýný kesip ufku renksiz býraktý
dili öksüz yoluna güz yaðdýrdý görmedin
ardýn düþtü bulutlar sildi sesim izini
tanyerine saplý göðün bulanýk feri
kýþ korkularý ekti özlem/im tenine
kavuþmanýn doðal müttefikiydi geçmeyen zaman
bekleyiþin omzuna tünedi endiþeler
kar tanesiyle ilettim gökyüzüne ahý
alýrmýydý sîne/sine düþ kanatan hicraný
d/iner miydi suretinden ar gönlümün vahý
kuþ uykularýna saydým o’nsuz zamaný
þiirlerle ýslandý yastýðýmýn boþ yaný
gecelerin hüzzamý býrakmadý aþk-ý sabahý
vuslat perdesini meczup bir þair araladý
kalemden dökülen saçlarý saklamýþtý mahý
þimal yýldýzýyla b/akýyordu çeþmi siyahý
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
garipçe köyü Düşman şaire övgü düş martısı tevazu ve ''çocuk'' Ressam gitti aşk'a hakir görmek ! kuşlar ağlamaz mı newroz