YERİN BOŞ DURUR HÂLÂ
YERÝN BOÞ DURUR HÂLÂ
Bir gittin dönmedin bir daha bize;
Kaç yýl geçti yerin boþ durur hâlâ...
Baktýkça resmine köz düþer öze
Asýlý duvarda hoþ durur hâlâ...
Üç ekim gecesi Aydýn’dan haber,
Uykumuz derindir rüyâyý böler,
Ne diyeyim böyle yazýlmýþ kader
Gözümden damlayan yaþ durur hâlâ...
Çocuklar büyüdü, lakin dedesiz,
Kaç bayram yaþadý anam neþesiz,
Çekildi bir yana herkes gayesiz
Sineme bastýðým taþ durur hâlâ...
Torunun çok güzel oynuyor zeybek,
Çaldýkça trompet bu miras sürecek,
Ýki dede þaný böyle verecek
Cömertliði sana eþ durur hâlâ...
Gözümden öperdin çocukken beni,
Çalýþtým, yükselttim senin ismini,
Duamýz seninle Hakk’ýn her günü
Gurbette bir göçmen kuþ durur hâlâ...
Halil GÜLEL
Düsseldorf / 03.10.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.