hayatımdan bir kaç cümle
Merhaba acý merhaba hüzün merhaba ayrýlýklar ben geldim
Kýsa süreliðine ayrýlmýþtým sizlerden unutmadým sizi ben geldim
Gülmüþtü birkaç zaman yüzüm belki dostlarým vurdu da geldim
umut diye birini tanýdým çok havalýydý sarmadý muhabbeti size geldim
bazý isimler söylediler oralarda bana sizlerden baþkasý tuaf geldi
sevinç dediler mutluluk dediler huzur dediler tanýmam dedim geldim
bana gülenler var dediler oysa ben hiç gerçek gülen görmedim
yaþayanlar var dediler þaþtým bir an tutuldu dilim bir þey diyemedim
anan baban eþin dostun nerde dediler cebime baktým kalmadý dedim
sorarsanýz kimi tanýrsýn diye acý hüzün ayrýlýklar benim tek adresim
ben ömrümde ne dün güldüm ne bugün nede bir baþka gün gülerim
ömür bu nede olsa geçecek gülsende vatin gelecek gülmesende
acýlarla geçen kýsa ömrümde sevinemedim nasip deðilmiþ demek
çocukluðumda aynýydý benim hep itilen bendim hor görülen ben
sitem deðil bu yazdýklarým benim hayatým böyle gerçekten
hep çýkmazlarla dolu ömrümün tüm yollarý bahtým ise çok kara
ne bileyim ölüm bazen yaþamaktan binlerce kat daha güzel
en azýndan hayat gibi kötü bir alýþkanlýktan adamý kurtarýyor
Adem Karagöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.