ŞEHR-İ ŞEMS-İ PERİ

ey ruhumun semasýndaki yýldýzlarý söndürmeye uðraþan güzel
git sen çiçeklerinle oynaþ, gönlünü sarartmasýn bedenimle fikrimi üleþtiren gazel

sýrr-ý tecellim ayyuka çýkmaz kýrsanda mey dolu tesdimi
düþünmez misin maþuk’un feryadý, aþýðýn nefesini kesti mi

ey içimden akýp geçen kör nehirlerin suskun efendisi
söyle kendinde kaybolana nasýl rehber olur yine kendisi

eþkinci ruhum gelip gönlünün surlarýna dayanmýþ
herþeyden el etek çekip, yalnýz senin nurunda yanmýþ

tenimin altýndan kabarýp kendini atan tuzlu su
kirpiklerimden topuklarýma yürür seni bulamama korkusu

iþte sonlu olmamanýn garebe çalmasý bu deðil de nedir
tek dostum, beni yokluðumla kabullenip üstüne seren sedir

tutki elim harýn ile bir parça cana gelsin
aþk-ý meftunum koyverde bir yol canana gelsin

gecenin karasýndan, bir dem gider günün sarýsýna
oturupta bir daha mý yanayým ömrümün sensiz giden yarýsýna

ey gönüller sultaný, gönlümün sultaný, ruhumdan üfürdüðüm ney’sin
düþ müsün, gerçek misin, melek misin, peri misin neysin



ALÝ RIFAT ARKU
02/10/2012
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın: