eylül sonrasý yaðmurlar gibi soðuk ve uzak bir düþteyim geride kaldý buðday tarlalarý ve yollar hiç bir yere götürmüyor beni ve duruyor birden bire saatler çýðlýk çýðlýða uyanýyorum yarý uykulardan
sen her gece daha bir azalýyorsun tükenirken sensizliðin sabrý sen her gece daha bir uzak kendi içinde kayboluyorsun kendine uzak
eylül sonrasý yaðmurlar gibi soðuk ve uzak bir düþteyim kuruyor tenim hiç bir rüyayý hayra yormuyor sabahlar
sen çekiliyorsun tenimden ve ben kuruyorum…
ÞAHBEYÝT FATÝH ÞAHÝN IÞIK Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.