ölümün soğuk adı olur sevda

Mum ýþýðýnda yaðmur üþüyordu yanaklarýmda
Gökyüzü gözyaþý nöbetinde sýrýlsýklam
Siyah gecenin sehpasýnda sallanan kýrýk huzmeler
Aðlar kaderine karanlýða esir gözler
Sesi kýsýlýr susar akrep ve yelkovan
Kanar dallarýnda bir demet erguvan

Kurþungeçirmez yüreðim
Delik deþik olur yârin hançer bakýþýyla
Kanlý türkülerde nefessiz kalýr
Bir baðlama sesinde bile inler kalbim
Firak kýrbacýnda can çekiþir gönlüm


Yalnýzlýk, karamsar bir mevsimin
Satýr aralarýnda kuþanýr kýlýcýný
Köroðlu edasýyla
Kükrese de yürek ne fark eder
Vefasýz yârin ölüm busesiyle
Ýntiharýn kýyýsýnda gezer hayaller

Ele bahardýr gülüþü sevgilinin
Bende karakýþlarýn þarkýsý olur.
Oysa mutluluk hoþçakal der usulca
Gülen bakýþý solar gençliðin
Sümbüller öper yaralý okyanuslarý
Daðlar denizinde bulutlar çöker,
Umudun üstüne.
Gül üþür, yapraklarý kurur
Kýrýlýr dallarý rüzgar esince

Hasretin kudurmuþ dalgalarýnda
Ruhun Azrail’i olur ayrýlýk
Aþk tebessüm eder vadesi gelmemiþ ölüme
Son arzundur yarin pamuk elleri
Ama zindanlara atar seni katil bakýþý
Biter ömür, söner umut feneri
Ne çare ölümün soðuk adý olur sevda

16 11 2007

Hüseyin Özbay

Sosyal Medyada Paylaşın: