ve gecenin üç kuruþluðu-na veriyordum yalnýzlýðýmý inceden inceden ortaya çýkan bir ayýn þizofrenliði kolu kanadý kýrýk bir vücut kapsamlý bir dergahýn makasý kesiyordu inceden kýyma þeklinde geceyi,
bankta duran yalnýzlýklar salýncaklarda ise sevgi müessesi. kýþýn ortasýnda sevgi muhasebesi toplumun kafasýný karýþtýn Eylül! tekme atmak Ekime kalmýþ
sineye çekiliyordu gece dibinde kalan yalnýzlýk rüzgarlarý ne varsa sürüklemiþler yorgunluklarý ve mevsimde kalan aþklarý siyahtý gelenler mor tenine bürünmüþ palyaçolar çeketine sýmsýký sarýlmýþ kirli sakallý bir adam.
yüz üstü gömmüþler gün yüzünü toplamaya çalýþan sigortalý iþçileri ve masumluðu elden býrakmayan Afrikalý bir çocuk kýyýdan kýyýya insan olmaya çalýþan ben! ironinin ta kendisiydim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karanlıkyuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.