DELİ ETMEYE YETECEK..
Uykum uyumuþken, saat yarýmda Isabella diye vurmuyorsa kadran,
Dalga diye!, seni getirmiyorsa o sahil,
Güneþli bir ikindi vakti, damla damla seni indirmiyorsa baran!
Bu sabah, tam da bu sabah saat 5’te; þair ceketimi giyip tabanca belde,
Önce o sahile gitmeye arzuluyum, kumlarýný çölünkiyle deðiþmeye..
Madem her defasýnda seni vurmuyor kadran, bu sefer ben onu vuracaðým!!
Edeceðim iki el ateþtir, üçüncüsü deli etmeye yetecek beni..
Sonra Paris’e kaçýp Sn. Petersburg’un bahçesinde
Dev Ýbrahimi bir ateþ yakacaðým, aþkýmdan büyük..
Yaðmurlar indirmiyorsa ismini, göklere yükselen ateþimle ahý yükselecek Göklerin..
Ben hiç deðildim bunlara mayil,
Hiç bir þey sebeb deðildi, buna sen dahil,
Artýk seni bana okumayan kitap da cahill!
Aþkýma kastedene benim, en can alýcý katil..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.