Þüphe deðilmiydi insanýn içinde ki en kötü kurt Kemirir dururdu her bir hücreyi Sülük gibi emerdi en güzel yaþananlarý Geriye kötü olaylardan oluþan boþ bir posa kalýrdý.
Bumuydu bir zamanlar uðruna ölürüm dediði adam.
Annesi vermediði için kaçtýðý Mutlu hayaller kurduðu erkeðin deðiþmesi fazla sürmemiþti Yemek ne yaptinla baþlýyan kýsa cümleler Ancak yatarken iyi gecelerle son bulan boþluklarla doluydu O boþluk deðilmiydi þüpheyi besleyen.
Yoksa yoksa ceketinde bulduðu siyah bir saçmýydý Hiç bilemedi kadýn Þüphenin ne zaman yýlan gibi içine çöreklendiðini Ve her geçen gün alanýný geniþlettiðini Ve sonsuz bir yalnýzlýða ittiðini etini lime lime sokarak..
Adama duyduðu sevgi ne zaman bitmiþti ki..
Düþündü düþündü bulamadý Sanki hiç sevmemiþ gibi geliyordu ona Hiç sevdalý olmamýþtý onlar Bir kadýnla bir erkektiler sadece.
Hayat denen savaþ sürmeye devam ediyordu Galibi hiç olmaz ölene kadar da devam ederdi Her kazandým diyen taraf Bir gün bir bakardý ki aslýnda kaybetmiþti savaþý Elinde galibiyet diye taþýdýðý asa Yalnýzlýk ve hazan rüzgarýnda telef olur Tek baþýna kalýrdý Tek baþýna doðduðu gibi aðlayarak.
Buse DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse DENİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.