Nazar- ı Aşk
Eve yokluðunun kokusu sinmiþ Yâr!
Neye elimi atsam, sen çýkýyorsun...
Telafisi olmayacak yaþanmýþlýklara, ne denli sarýyorum mýsralaýrýmý,
Günümü geceme katýp seni içimde katlecek kadar uðraþmalý gönlüm.
Ah yine sana varmasa þu þarkýlar
yine sana cikmasa þu efkar dolu türküler...
Vebali aðýr diyerekten besmeleyle baþladýðým bu sevdaya elhamdullillah’i getirecek misin bana.
Ýcini doldurduðun çerçevelere býraktýðýn, baharý kýskandýran gülümsemelerin...
Hareli bakýþlarýnýn altýnda gölgelendiðim serinliðim.
Yalnýzlýðýmý utandýran sensizlik nasýlsa öyle þimdilerde.
Erken yol tuttun ayrýlýða,
Mutluluða veda edip, sýrlanmýþ yaralara yüz tutarak gittin.
Ýçime bastýrdýðým vaveylalarý, susturalý çok oldu.
Çelik kurþun yutmuþ gibi boðazýmda takýlý kaldý Aþk’ýn.
Kim ölecek bu yolda,
kim cevap verecek ýslanmaya meyilli sorulara
Kimin nazar’ ý deðdi de varlýðýna, yokluðunun bestesine þiirler yazar oldum böyle.
Biriktirdiðim göz yaþlarým gibi içimde kalan aðlamaklý duygularým,
Sessizce gün yüzünden çekilmeyi beklerken.
Bir vedaya sýðdýramaðým seni,
Bir solukta sevmekten nasýl vazgeçerim?
Beyza LÝOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.