BERİVAN'I BEN ÖLDÜRMEDİM:
Bir kent sessizce yaralanýyor;
gecenin kadife örtüsünün altýnda bacaklarýný karnýna toplayarak acý çekiyor,
iniltilerle konuþuyor, kan kusuyor yuttuklarýyla birlikte...
Bir kent yavaþ yavaþ iç bulandýrýcý bir ölümle kendi cenazesini seyrediyor...
- Albert Camus -
I
Adýnýz:
Birdal, ama sonbahara ödünç verdim yapraklarýmý.
Berivan’ý kim öldürdü?..
ben öldürmedim-
çünkü o saatlerde bu þiiri yazýyordum
ve ’içinde kurþun yoktu kalemimin’
-ama onu öldürebilecek kadar çok sevdim-...
II
Berivan, benim kimsemdi
tarihim, yaðmalanmýþ coðrafyam
kan revan topraðým, memleketim, gurbetim
baþka bir cehennem için sakladýðým kýyametim!
Berivan, tenime aþýk býçak
yoksulluðum
bozgunluðum
en puþt akþamlarda bile gözlerinin namlusuna umut sürdüðüm kadýn!
Berivan, silahsýzým
rotasýzým, ýssýzým
dinmeyen sýzým
ayazým
çalýnmýþ yarýným, varoþ heyecaným
mahpusluðum, adýný sayýkladýðým...
III
ahh Berivan, sýzlayan yaram
topraðýn koynuna girdin demek
o varoþ sesinle bana kaçak bir türkü söylemeyecek misin artýk?..
kýrýlsýn elleri ayrýlýðýn
yýllar var ki özleminle yanmýþam
bir aðacýn dalýna adýný yazmýþam
bu þehirlerde kuþatýlmýþ
aldatýlmýþ, yanýlmýþam...
ezberlerin, þehvetlerin karmaþasýnda
her hangi bir nedenle yaðmalanmýþam
boðulmuþam insanýn kuruyan ýrmaklarýnda
böyle açýk bir yara gibi kanamýþ / hep kanamýþam..
IV
acýmasýz hayatýn hileli oyunlarýnda
yuvarlanan zarlardýk
baþkalarý oynadý biz kaybettik!
biz hep maðlup kalacaðýz, ’tarihin buruþuk sayfalarýnda’
ha bir eksik, ha bir fazla kalacaðýz.!
V
çok zor geçiyor günlerim
sana acýkýnca yüreðim
o çok sevdiðin türkü’ye gizlenirim
kendimden cayarým
ve o oyuncakçý dükkaný hayallerimden
Berivan’ým yangýným
aðrýyan yaným
üþüyen aným...
açýlýp okunmamýþ mektubum
hayatý býrakýp, sana geleceðim
korkma Berivan;
korkma, adýný yasaklayanlardan deðilim
yanýtsýz bir soruydun
ülkeme benzerdi kördüðüm saçlarýn..
çeyizin olmadý senin,
odanda asýlý duran gelinliðin...
sökemedin kendini, dikildiðin ilkel törelerden
þimdi seslen ötelerden ben duyarým seni...
sorgusuz sualsiz susutururlar adamý
aðzýný býçak açmaz
oysa günlerin dehþetinde gözlerin þaþkýn
efkarýný süpürdüðün þarkýn
ve haydutlara boðdurduðun içler acýsý bir aþkýn..
deðiþmez kurbanýn yazgýsý
geceye eþkýyalar sinmiþ
bir kaç gazeteyle örtmüþlerdi
o benzersiz güzelliðini
sen git, ben burada çürüyeyim
kimse son yolculuðunda yolunu þaþýrmaz
yanaþýp kýyýsýna acýlarýn
silik duvar yazýlarý gibi daðýlacaðým
kalabalýklara karýþacaðým
bölünüp, parçalanan sevdalara
yaralara karýþacaðým, ölü doðmuþ umutlara
arasýnda gözyaþlarýmý kuruttuðum kitaplara
VI
aþk diyorum Berivan
ne yana dönsen bir yaradýr
içerlerde baþlayan, büyüyen bir yaradýr
kim bilebilir bir aþkýn nasýl baþlayýp, nasýl biteceðini
gel gör ki kaç intihar ederim aþklarýn boþluðunda
gözaltýndayým, ispatlanamamýþ suçlarým var
hasretin mahçup yüzünde
sevmek yasak
efkarlanmak da!
özgürlüðümü özlüyorum
upuzun yollarý, yolculuklarý
özgür olmak þimdi
dicle kadar
ölüm kadar...
VII
küle sor:
hangi ateþini daha çok seviyor...
...
yoksullukla sýnansýn, acýlarla yýkansýn Anadolu
þiirin rahminde ölü doðsun söz
ateþ yandýðý vakit ateþtir
yara iyileþmeyince!..
VIII
çok zor geçiyor günlerim
boðuk
kýrýk
ve kýrgýn
ben geleceðimi, geçmiþime çaldýrdým
derin yaralarda çok kan kaybetmiþim
ölüme silah çekip, tetikler beslemiþim
yokla kendini bu acýlar ülkesinde
bir intihar kadar hesapsýz ve taklitsiz ol
sana ýþýðýmý baðýþlýyorum
sen ölürsün, adýn kalýr
kirlenirken her þey
lekesiz yalnýzlýðýn kalýr
aðlanacak bir þey kalmaz
hayatýn vicdanýnda gözyaþlarýn kalýr
affet beni Berivan affet!
sen soluk soluða koþup yetiþemediðim hayat
geç kaldým
geç kaldým!..
IX
pimi çekilmiþ bir el bombasý gibi düþersin aklýma
seni aklýmda tutamam
sen gidersin aklým gider...
her þey gider...
yokluðunu doldurmaz, bu kuralsýz, bu imlasýz þiirler
ne kaybeder, ne kazanýrým
iki kiþilik bir mezar bulurum
bir gece ansýzýn daðýtýrým beynimi ve gelir usulca uzanýrým yanýna
bak göreceksin, bir gece sensizliðin ýssýz kýyýlarýna savrulup
yalnýzca senin için öleceðim!..
(Birdal ERDOÐMUÞ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Birdal ERDOĞMUŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.