Herþey karþýlýklý olacaktý neredeyse, ben hoþlandýðýmý söylemiþtim sadece. o biraz ilgi bekliyordu benden,beklediði ilgiyi veremedim. Ama sonra itiraf etti, senden yavaþ yavaþ hoþlanýyorum, ben kolay kolay aþýk olmam, ben çok fazla ilgiden hoþlanýyorum dedi bana. Duraklamýþtým, ne söyleceðimi bilemiyordum, öylece kalakalmýþtým. Duygularýma karþýlýk verememiþti zamanýnda. Ama aradan zaman geçti ve duygularýna yenik düþtü, güzel sözler söylemeye baþladý. Beni etkilemeye çalýþýyordu, içinden gelerek haykýrmaya, duygularýný bana karþý söylemeye çalýþýyordu. Ben de çaresizdim. Çünkü kendimi kaptýrmýþ gidiyordum, aþýk olmaya baþlýyordum. Sanki duygularýma yenik düþüyordum, tapýyor gibiydim. Lakin hata yaptýðýmý anladým. Beni sevmediðini, benden hoþlanmadýðýný anlamýþtým. Düþüncelerim allak bullak olmuþtu. Adýmlarýmý yavaþ yavaþ çekmek zorundaydým, çektimde. Duygularýmla, hislerimle oynamýþtý. Beni kalbimden yaralamýþtý ve artýk yüzüne bakmak istemiyordum. Yüzüne baktýkça daha çok üzülüyor, yýpranýyordum. En iyisi selamý kesmekti. Konuþmama kararý aldým kendimce, konuþmadým da zaten. Ama o kalpsiz ayaðýnla gelmiþti bana. Sana aþýk olmaya baþladým, ne olur bu iliþkiye bir þans daha verelim dedi. Ben istemedim, olmaz dedim ve konuyu kapattým. Sen bunlarý hak etmiyorsun, mutsuzluðu haketmiyorsun, çok iyi bir insansýn diyerek gönlümü almaya çalýþýyordu. Nafileydi, kalp kýrýlmýþtý, onarýlmasý mümükün deðildi. Arýyordu telefonlarýna cevap vermiyordum, mesajlarýna karþýlýk vermiyordum. Beni rahatsýz etmesini istemiyordum artýk. Ve ekliyordum ben bunlarý hak edecek ne yaptým, soruyordum kendi kendime. O yoluna ben yoluma hayatýma devam ettim. Son noktayý koymuþtum. Bundan sonra hiç bir þekilde tarviz vermeyeceðim ve hiç bir þekilde üzülmeyeceðim dedim kendime. Zamana býraktým herþeyi. O insan bana ders olmuþtu, duygularýmý hiç bir zaman aþýrý derecede karþý tarafa belli etmemeliydim hatalýyým. Ve üzülen ben olmamalýyým ama oldum. Suçluyum. Elimde deðil aþýk oluyordum neredeyse, uçmuþtum baþka yerlere. Ama boþmuþ, deðmezmiþ. Önceden üzülüyordum artýk üzülmüyorum, ders olmuþtu bana. Suratým asýlmýþtý o anda, çünkü aþkým yarým kalmýþtý. Kim olsa üzülürdü lakin bitti, geçti, gitti. Yaþanmasý gerekiyormuþ demek ki, Yaþandý ve bitti. Karþýlýksýz aþkýn acýsý çok büyük. Umarým herkes aradýðý aþký bulur.
BU YAZILAN YAZI GERÇEKTEN ALINMADIR.
MUTLU OLMAK ÝSTÝYORSANIZ YILDIZLARA BAKIN HER HANGÝ BÝRÝ MUHAKKAK SÝZÝNDÝR SAHÝP ÇIKIN YILDIZINIZA VE BIRAKMAYIN YALNIZ KALMASIN.
17/02/2007 00:40 cumartesi.
Þebnem Örs
not: size basit gelebilir... :) bazen gülüyorum eski þiirlerime...
Sosyal Medyada Paylaşın:
şair şebnem örs Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.