Sorma Hoş Diyor
SORMA HOÞ DÝYOR
Mü’minler yarýþ eder iyilikte, ibadette, salih amelde
Senin harcýn kullukla yoðrulmuþ Yaradanýn elinde
Hýzlý koþ ki cehennem ateþi yanmasýn teninde
Kulluk kulvarý boþ, durma koþ diyor.
Nasýl ki baharda ýrmaklar-dereler coþkun akar
Sanki anasýný özleyen yavru gibi denizlere koþar
Sende bundan ibret al Rabbine koþmayý baþar
Kalbin otaðý loþ, durma coþ diyor.
Verdiði nimetlerin hangisini söylesem bilemiyorum
Ne kadar ibadet etsem þükrünü eda edemiyorum
Her birinde ayrý hikmet var þu aklýmla sezemiyorum
Rabbin lütfu çok, sorma hoþ diyor.
O þeytan ki hileleri akýl durdurur
Kurduðu tuzaklarla ellere kelepçe vurdurur
Nice gülleri gonca iken soldurur
Þeytanýn hilesi çok, durma kaç diyor.
Çölde devesini kaybedip de bulan kiþi nasýl sevinir
Rabbin de tövbe eden kuluna öyle sevinir
Açýlan eller affedilmedik bir günah koymaz eritir
Affýn yollarý çok, durma aç diyor.
Ey Sami’m sen Rabbine kul mu olmak istersin
Önce Hak Resulü Muhammed’e boyun bükersin
Sonra da Hak dostlarýnýn yolundan þaþmaz gidersin
Hakk’ýn kullarý çok, durma bak diyor.
SAMETTÝN ÞENKAYA ( KUL SAMÝ )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.