Karanlýk, Ruhumun doðduðu yere baðlýsýn. Karanlýk, Daðlý gözümün içinde saklýsýn.
Hiç tükenmeyen bir yoklukta, Durmak bilmeyen zamanda, Yaþadýðým an da ve mekan da Nerede aydýnlýk, hep karanlýk Öyledir zaten dünyada öyle Bak ve düþün önce Yaþadýðýn dünya karanlýk Düþünürüm insanda mý öyle!
Nerede aydýnlýk! Güneþ battý. Gece de karanlýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
vatan_25065 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.