On iki imamlar
Yolum Hak Muhammed, delilim Ali,
Makamý vahdette, demiþiz beli.
Bu sýrrý çözemez cümle ahali,
Ellerin üstünde Muhammed eli.
Dün dünde kalmýþ sa, neme gerek dün,
Dönmem ikrarýmdan vererek ödün,
Haticetül kübra ben oldum bu gün,
Âli’den eserken, velayet yeli.
Benim ciðer parem Hasan hüseyin,
On iki imamlar, direði evin,
Hak nasip ederse onlarý sevin,
Kerbeladan geldi kutlu eceli.
Zeynel abidinden yürek yarasý,
Muhammed Bakýr’a nükte burasý,
Hakikat yoludur, þunun þurasý,
Ehlibeyt aþkýndan olmuþum deli.
Caferi sadýkla musa kazýma,
Ali rýza düþtü þimdi razýma,
Rast gele gelmiyor sözler aðzýma,
Bu gün coþkun akar ehi beyt yeli.
Bir yürek yarasý muhammet taki,
Belki merhemidir Aliyyül naki,
Hasanül askeri, yakarken ta ki,
Muhammed mehdi, bir sevda seli.
Pir sultan abtalým, seyyit nesimi,
Musa Kazýmýmýn olmuþ nedimi,
Ýþler devran edip, sona geldimi,
Gönlümün harcýdýr, Bektaþi veli,
Ýmamlar imamý mihrap da durur,
Yaralý müminler, ona saf durur,
Muhammed mýzrabý, yürekten vurur,
Sazýmda inlerken alevi teli.
24.09.2012...Mustafa yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.